Sinds een aantal maanden zijn Bram en Tom, 2 in Woerden geboren twintigers bijna iedere donderdagmiddag bij House of Hope te vinden. Wij vroegen hen, waarom ze er bijna altijd zijn.
Bram vertelt: “Eerst kwam ik een aantal keer met mijn moeder mee. Nu ik geen verplichtingen meer heb op donderdag ben ik bijna elke donderdag bij House of Hope. De sfeer vind ik heel fijn. De drie woorden die in mij opkomen zijn: gemoedelijk, respectvol en belangstellend.
Ik zal een poging doen om een ‘gemiddelde’ middag te omschrijven. Eerst wordt er wat gedronken, gegeten en vooral gekletst. Na een tijdje verplaatsen we naar een andere zaal, waar aan verschillende tafels verschillende activiteiten worden gedaan. Hierbij kun je denken aan een tafel waar aan de hand van kaartjes wordt geoefend met de Nederlandse taal, waardoor we elkaar ook beter leren kennen. Maar ook spelletjes zoals Jenga, Rummikub en sjoelen zijn populair! Er wordt genoeg gelachen.
Het is onwijs leuk om over andere culturen te leren en te delen met elkaar. Iedereen heeft zijn eigen verhaal en hoe meer verhalen je hoort, hoe meer je leert.”

Tom vult aan: “Vorig jaar was ik al een paar keer met Bram mee geweest en de gezellige en gemoedelijke sfeer sprak mij toen al heel erg aan. Het mooiste bij House of Hope vind ik denk ik dat ik er een familie-gevoel van krijg door alle verschillende leeftijden en door de hele gezellige en open sfeer. Bovendien is er altijd heel lekker eten, met als bijzonder hoogtepunt dat er een paar bezoekers laatst zonder aankondiging voor iedereen een heerlijk gerecht hadden gekookt.
Een paar keer heb ik hele heftige levensverhalen gehoord, waarbij ik ook een ongekende drive zag om hier in Nederland een veilig leven op te bouwen.
Ik heb nu ook 2 keer met bezoekers van House of Hope gevoetbald. Na het voetballen werden Bram en ik 1 keer uitgenodigd om samen met Elie te komen eten bij een man uit Jemen (zie foto). Het heerlijke eten en de bijzondere gastvrijheid (ons werd zelfs aangeboden om te blijven slapen) zal ik niet snel vergeten.”
Bedankt Bram en Tom, dat jullie er bijna iedere week zijn!