Niemand zal het ontgaan zijn welke ramp er heeft plaatsgevonden in Turkije en Syrië. Bij House of Hope komen de laatste maanden steeds meer bezoekers uit Syrië, sommige al langer in Woerden wonend en andere nog maar net. Regelmatig proberen we via verschillende kanalen te delen wat we met elkaar doen. Dat is heel divers van creatief, spelletjes, culturele thema’s tot een goed gesprek. Alles is in ieder geval gericht op ontmoeting en ontspanning.

Dinsdag 7 februari konden we niet anders dan besluiten om de dag radicaal anders te doen dan anders. Een ramp van deze omvang vraagt om zorgvuldigheid, wetend dat veel bezoekers zelf uit de getroffen regio komen en er vaak nog familie woont. De bezoekers hebben we vooraf een mail gestuurd dat deze dag bij House of Hope in het teken zal staan van alle emoties die er zullen zijn. De bezoekers druppelden één voor één, duidelijk aangeslagen, binnen. De bezoekers vertelde over hun situatie en hadden veel medeleven naar elkaar. Veel bleken inderdaad familie te hebben die na vele onzekere uren telefonisch gesproken kon worden, de meesten nu op straat de dag en nacht in de kou doorbrengend…….er is veel stuk en wat nog over is, is te gevaarlijk om in te gaan. De één volgt het nieuws op de minuut, de ander probeert het niet te doen omdat het allemaal teveel wordt.

Na een bak koffie met wat lekkers hebben we een moment van stilte genomen. We hebben de kaarsen op tafel gezet en de bezoekers voorgesteld om met elkaar te bidden, ieder op zijn/haar eigen manier in eigen taal met eigen gebruiken en aansluitend een kaarsje aan te steken. Blijven zitten of alleen een kaarsje aansteken mocht natuurlijk ook. De behoefte bleek groot, één voor één kwamen bezoekers bij de tafel staan…… allen op hun eigen manier….. en het was heel stil. Steeds meer kaarsen gingen branden.  Wat voelde dit goed zo samen verbonden te zijn met diep respect naar elkaar. Daar werden we met elkaar heel stil van…..